web analytics

LIFE RIGHT NOW

Het is erg lang geleden dat ik nog eens een persoonlijk artikel schreef. Toen ik begon met bloggen nam ik mezelf voor nooit foto’s van mijn gezicht te posten of mijn persoonlijke leven te betrekken bij mijn online leven, maar dat is al snel helemaal veranderd. Vandaag vertel ik waar ik momenteel mee bezig ben en tegen welke muren ik loop nu ik afgestudeerd ben. Een kijkje in mijn ‘Life right now’.

PS: Sorry voor de zeurpost.

red-hands-woman-creative-large

(bron)

Begin juli studeerde ik af en besloot ik nog te genieten van mijn laatste echte zomervakantie. En genoten heb ik gedaan! Ik had het gevoel dat alles mooi op zijn pootjes terecht gekomen was en dat de toekomst er rooskleurig uit zag. Halfweg augustus besloot ik om toch maar eens op zoek te gaan naar werk en daar stootte ik meteen op de eerste muur: ik ben overgekwalificeerd / heb niet het juiste diploma (Pedagogische Wetenschappen – Onderwijskunde) / heb onvoldoende ervaring. Geen werk te vinden dus. Zelfs bij de jobs waarvan ik dacht dat ik perfect geschikt was, werd ik nooit uitgenodigd voor een gesprek of een tweede ronde.

(bron)

Geen werk betekent geen geld en geen geld wil zeggen: terug naar huis. Ik ben zo iemand die op mijn 18e al het huis uit wou, nu ben ik 25 en zit ik nog steeds thuis ‘vast’. Uiteraard ben ik mijn ouders dankbaar dat ik nog steeds welkom ben, maar ik word chagrijnig van hier te wonen en niet mijn eigen ding te kunnen doen. Zeker met gescheiden ouders (én dus vooral nieuwe partners) is het erg lastig om je huis ook thuis te noemen. Iets wat vaak vergeten lijkt te worden.

Ondertussen ben ik ook begonnen met de opleiding tot leerkracht in het volwassenenonderwijs. Dat komt neer op 1 volle dag per week les gedurende 1 jaar. Ik heb dus veel vrije tijd, maar kan tegelijk geen voltijdse job starten aangezien ik de opleiding dan moet stopzetten. Dit probleem heb ik natuurlijk zelf veroorzaakt, maar het diploma van leraar blijkt een grote meerwaarde in mijn beroepsveld dus ik wil het wel graag behalen. Het zou tot meer werkzekerheid kunnen leiden, maar wel pas binnen een jaar.

(bron)

En als laatste wil ik ook graag mijn eigen bedrijf uit de grond stampen. De plannen zijn er al, het idee ook (al jaren), maar zonder job zou ik automatisch zelfstandige in hoofdberoep worden en dat risico is me te groot. Zoals je ziet hangt alles af van het al dan niet vinden van werk en die zoektocht maakt me erg leeg en lusteloos. En dat na amper een maand!

Vooral vandaag (wanneer ik dit artikel typ) heb ik het lastig. Het lijkt een doodlopend straatje te zijn. Elke dag speur ik de site van de VDAB af op zoek naar werk. Tegelijk droom ik van mijn eigen plek én bedrijf, maar voorlopig zit het geheel nogal vast. Ik weet dat ik niet de enige ben die met dit probleem zit en het voelt goed om er over te schrijven. Uiteindelijk draait alles om één ding: geld. It’s all about the money zong Meja eind jaren ’90, maar dat blijkt 20 jaar later meer dan waar.

Gerelateerde Artikelen

fietsen op fietsen

THE BIKE CHALLENGE!

daily routine face_2

DAILY ROUTINE #2

21 reacties op “LIFE RIGHT NOW”

  1. Hoi! Ik zit momenteel in een gelijkaardige fase als jou (toen je deze post schreef in ieder geval) en moest heel random hieraan terug denken. Ik overweeg ook om een SLO te volgen en vroeg me af waar jij dit gedaan hebt (aangezien ik me meen te herinneren dat jij ook van regio Gent bent).. en was het aan te raden? Hopelijk lees je nog de reacties op je oudere posts :)

    1. Hoi! Ik krijg gelukkig altijd een mailtje wanneer er een nieuwe reactie is, dus ik lees ze zeker :) Ik heb de SLO gevolgd aan CVO Panta Rhei (Schoonmeersen) in het éénjarig traject. Ik kan het zeker aanraden! Goede, persoonlijke begeleiding en erg flexibel. Ik had een aantal vrijstellingen waardoor het voor mij mogelijk was om de opleiding te combineren met werken, maar zonder vrijstellingen is de werklast wel iets hoger. Als je er graag bij wil werken/werk zoeken, zou ik misschien toch het tweejarige traject aanraden. Als je nog vragen hebt, shoot!

  2. Jammer genoeg erg herkenbaar… Ik heb ook belachelijk lang moeten zoeken voordat ik eindelijk een job in mijn sector (communicatie) gevonden had. Ik heb op zo ontzettend veel vacatures gereageerd en kreeg ofwel helemaal géén antwoord, ofwel de klassieke ‘je hebt niet genoeg ervaring / je hebt een te hoog diploma’. Geef de moed vooral niet op, je komt er wel! :-)
    Jessica J. onlangs geplaatst..Mijn geurendagboek #24 • 2016, week 38My Profile

  3. Soms moet je eerst een stom jobje aannemen voor je op iets leukers botst. Ik heb een jaar lang een Job gedaan waarvan ik altijd riep dat ik zoiets nooit van mijn leven zou doen. Maar had in dat niet gedaan, dan had ik niet genoeg ervaring gehad voor de job die ik nu doe. Het is soms echt stom… Maar uiteindelijk kom je er wel :) blijf ons in tussentijd maar verrassen met leuke diys :)

  4. Mijn situatie is anders, but I feel ya, girl. De periode rond het (bijna) afstuderen is echt zo ongelofelijk harde en onzekere periode zeg! Ik vind het vooral mentaal echt slopend. Ikzelf ben nu nog een halfjaar thesisstudent, maar zit nu al zo te piekeren over wat erna komt. Ik heb nog geen idee of ik nog wat wil studeren of werken of … En eigenlijk wil ik ook graag ondernemen, maar hoe begin je daaraan.. Daarnaast probeer ik nog een studentenjob te vinden, nu het nog ‘mag’ en aangezien ik toch veel tijd over heb, maar dat wordt ook weer bemoeilijkt doordat ik niet zo lang meer het statuut van student heb. Daarbovenop komt dan alle tegenstrijdige informatie of juist het gebrek aan informatie over alle dingen die geregeld moeten worden…

    In ieder geval, je bent zeker niet alleen! Ik duim dat het allemaal in orde komt : )

  5. Wat stom dat het vinden van werk zo tegenvalt! Mijn ervaring is dat reageren op vacatures op de VDAB-website meestal maar weinig effect heeft. Vaak zijn er honderden kandidaten die solliciteren, dus de kans dat je uitgenodigd wordt (of dat je brief effectief bekeken wordt) is héél klein. Ik ben zelf naar een interimkantoor gestapt en toen had ik binnen de dag werk. Er zijn ook interimkantoren die zich richten op hoger opgeleiden, dus daar kun je zeker ook terecht. ;-) Zo kun je starten met enkele jobs van kortere duur, die je veel ervaring zullen geven en ook goed staan op je cv. En zo leer je ook weer beter wat voor soort job je zeker wel of zeker niet wilt doen. Meteen een vaste job vinden zit er in deze tijden sowieso niet in, denk ik (en al zeker niet in het onderwijs), maar het is ook leuk om verschillende interims te doen. Ik ben 4 jaar geleden afgestudeerd als leerkracht aardrijkskunde en heb eigenlijk altijd werk gehad (zowel in het onderwijs als in de privésector), ook al waren het steeds interims … Hopelijk lukt het jou op deze manier ook om ervaring op te doen en, niet te vergeten, geld te verdienen. ;-)
    Heel veel succes!

  6. Herkenbaar voornemen om geen persoonlijke info of foto’s te plaatsen ;)

    Vind het heel rot voor je, het klinkt alsof je er echt doorheen zit. Dat met de ouders snap ik helemaal, heb hetzelfde (hertrouwde ouders en dan weer thuis wonen) en ben zelfs bijna 28. Voor wat betreft werk kun je misschien eens How to win friends and influence people lezen van Dale Cartegy; ik heb daar zelf veel van opgestoken toen ik ging solliciteren na mijn afstuderen. Het boek gaat niet perse over solliciteren, maar meer over met mensen omgaan in het algemeen, maar veel van de punten zijn zeker toepasbaar in een sollicitatiebrief. Bijvoorbeeld dat je sollicitatiebrief niet een soort opsomming moet zijn van je CV, want dat hebben ze al, maar dat je je dus moet verdiepen in het bedrijf en vervolgens omschrijven hoe jij daar waarde aan gaat toevoegen. Zowel voor mijn man als mijzelf heeft dat zijn vruchten afgeworpen tijdens het solliciteren. Het kost zeker meer tijd, maar ik denk dat het zinvol is. Sorry, ongevraagde tip, maar wil je graag helpen :)

    Ik hoop dat je snel weer wat vrolijker bent, een geweldige nieuwe baan krijgt en een mooi appartementje voor jezelf kunt hebben!

  7. Ah, wat een vervelende situatie! Erg balen dat je niet aan een baantje komt en weer thuis moet gaan wonen. Ik weet hoe naar het is om weer thuis te gaan wonen als je al eens op jezelf hebt gewoond! Misschien dat je nog een goedkope woning kan zoeken? Of een gedeelde woning? Dat scheelt meteen wat geld! Maar verder hoop ik dat het gauw goed komt :-)

  8. Heel lang geleden dat ik nog ergens eens een reactie heb geplaatst, maar ik wil je toch wel even laten weten dat alles zeker in orde komt! Ik dacht ook dat ik geen werk ging vinden met ons diploma, maar na twee maanden was ’t plots al van dat. Véél sneller dan ik ooit had gedacht. Langs de ene kant misschien een luxeprobleem zou je denken, maar ik heb heel snel beslissingen moeten nemen waarvan ik later misschien spijt zou gehad hebben (ik wou namelijk ook nog de SLO volgen …). Ik wil je in ieder geval wel alle vacatures die ik tegenkom (ik blijf ook rondkijken, je weet nooit of we iets beters tegenkomen…) doormailen ofzo? :)
    En dat van terug bij de ouders wonen, begrijp ik maar al te goed. Ik heb het daar nog bijna twee jaar uitgehouden vooraleer ik ben gaan samenwonen! :)
    Succes, tijd brengt raad!

    1. Oh Lien zo lief! SLO bijvolgen lijkt voorlopig een erg goede keuze, met als enige nadeel dat ik de fulltime jobs niet kan doen. Als je iets vindt mag je het uiteraard altijd doormailen, dat vind ik super lief! Misschien kan je eens kijken voor SLO in avondonderwijs? Het standaardtraject is twee jaar (twee avonden in de week dacht ik), maar met ons diploma krijgen we vrij veel vrijstellingen voor de ‘bij’vakken

  9. He wat jammer dat je het gevoel hebt dat je vast loopt. Toch zie ik juist heel veel kansen! Wat tof dat je nog een opleiding aan het doen bent. En fijn dat je daarnaast nog veel vrije tijd hebt. Dat betekent dat je nog een baantje kan zoeken (en dat dat dus niet gelijk een prestigueze full time job hoeft te zijn). Misschien kun je in een koffietentje werken? Of een ander creatief bedrijfje? Werk dat niet al te moeilijk is (maar ook niet te geestdodend!) dat zorgt voor geld in het laatje? Dan kun je vanuit daar weer iets voor jezelf zoeken, en dan in de tijd die over is (de avonduren, het weekend) rustig je eigen bedrijfje op gaan starten. Ik denk juist dat je heel veel kansen en mogelijkheden hebt, en dat je niet moet kijken naar wat je niet hebt, maar juist naar wat je al wel hebt en wat de opties zijn. Stel dat je nu wel al een serieuze baan had waarmee je genoeg geld verdiende om op jezelf te kunnen wonen, maar je geen tijd meer over had om te ontdekken wat je echt wil en je eigen bedrijf op te zetten? Denk dat dat een stuk lastiger zou zijn..

    ps. Ik ben binnenkort in Gent, misschien kunnen we dan eens koffie doen!

    1. He bedankt voor je reactie Marlous! Eens samen op de koffie lijkt me heerlijk, wanneer ben je precies in Gent? Ik ben inderdaad op zoek naar een ‘niet zo serieuze’ job, maar zelfs dat blijkt niet al te gemakkelijk. Ergens heb ik ook het gevoel dat alles vanzelf goed komt hoor, maar soms gaat het wachten me niet zo goed af.

  10. Zelf ben ik ook lange tijd werkloos geweest omdat ik niet meer werk wilde zoeken volgens mijn diploma (master grafisch ontwerp). Owee, nu paste ik nergens meer in een profielkotje bij vdab ed! Ik heb dan maar zelf spontaan gesolliciteerd bij vanalles en nog wat, want op vacatures krijgen ze toch steeds 4 miljoen inzendingen van profielen die wél ideaal in hun kotjes passen…
    Uiteindelijk een job totaal buiten mijn comfort zone gekregen, wat nu een ideale baan blijkt te zijn..

    Hopelijk (allez ik ben het zeker) gaat het ook goedkopen voor jou. Blijven proberen hoe ambetant de wereld ook is! :)

    1. Oh niet gemakkelijk als je de richting die je volgde niet wil gaan doen in het werkveld! Spontaan solliciteren doe ik nu inderdaad ook :) Wel cool dat je nu je ideale baan hebt gevonden, hopelijk heb ik ook zo veel geluk! Merci voor je reactie :)

  11. Je gaat zeker wel je plekje vinden! Dat is gemakkelijk gezegd, maar geloof me, als je achteraf terugkijkt op deze periode, dan neemt het in het geheel der dingen maar een beperkte tijd in beslag. Ik heb veel langer thuis gewoond, ook niet altijd van harte (want je bent volwassen, maar je woont toch nog bij je ouders dus krijg je nog steeds de vragen à la: waar ga je naartoe? En met wie? Hoe laat ben je thuis? Waarom doe je de strijk niet nu?) maar ik wist wel wat mijn doel was en dat maakte het dan wel draaglijker. Als ik er nu op terugkijk, zijn die jaren in een flits voorbijgegaan en kan ik ermee lachen, ook al was dat op het moment zelf niet altijd zo.
    En dat solliciteren… ja, dat is soms een beetje ontmoedigend. Ook daar: volhouden, er komt zeker iets uit de bus. Je hebt tal van mogelijkheden (vb. deeltijds werk?) waarmee je toch nog je opleiding kan doen. Ik duim voor je!
    BeautyLoves onlangs geplaatst..Caudalie scrubs & limited edition Eau de BeautéMy Profile

    1. Daar trek ik me ook aan op: later lijkt dit maar een erg korte periode! Het thuiswonen is inderdaad nogal lastig, zeker als 25 jarige. Maar ergens moet ik ook gewoon blij zijn dat ik hier nog terecht kan he :) Alles komt goed!

  12. Ik begrijp je helemaal! Intussen start ik dit jaar mijn 5e schooljaar terug zonder werk in september… Intussen 26 en ook terug bij mijn ouders gaan wonen omdat ik niets alleen kan betalen. Mijn dromen en doelen zie ik ook groot, maar zonder vast werk komt ook dit moeilijk om te realiseren… Het enigste wat we kunnen doen is veel sparen zeker? Of een huisgenoot zoeken om samen de kosten te delen? Maar oh, die nood aan vrijheid!

    1. Jammer dat alles zo duur is he? Anders was het leven een stuk eenvoudiger ;) Altijd blijven dromen! Dan weet je waarom je het doet en kan je aan de weg naar je dromen toe werken :) Uiteindelijk komt alles op zijn pootjes terecht, daar geloof ik in

Geef een reactie

CommentLuv badge